Od mężczyzn po kobiety – czyli kilka słów o naszyjnikach
Historia ozdobnej biżuterii sięga czasów, które trudno jest dokładnie określić nawet archeologom. Wiadomo jednak z całą pewnością, że naszyjniki początkowo nosili mężczyźni. Świadczyły one o pochodzeniu, statusie społecznym lub pełniły funkcję talizmanu, chroniącego przed złymi duchami. Z czasem naszyjniki stały się ozdobą kobiet i wyrazem kobiecości.
Jak kształtowała się historia naszyjników?
Najstarszą, znaną ozdobą, jest naszyjnik wykonany z muszli ślimaka nassariusa. Liczy ponad 100 tysięcy lat. Został odkryty przez archeologów na górze Karmel w Izraelu.
W czasach dalekiej prehistorii, pradawni ludzie wykonywali biżuterie z kości zwierząt, kamieni i muszli. Gdy wraz z postępem ewolucji pojawiał się powoli przemysł i możliwość obróbki różnorodnych tworzyw, zaczęła też pojawiać się biżuteria z metali takich, jak żelazo, miedź, srebro i ołów. Pozwoliło to w znacznym stopniu urozmaicić ozdoby. Naszyjniki srebrne, jak też pozostałe elementy biżuterii, odgrywały niezwykle istotną rolę. Brały udział w magicznych rytuałach, stanowiły nieodłączny element stroju szamana, a obrzędy religijne nie mogły odbyć się bez stosownej biżuterii.
Z kolejnymi postępami cywilizacyjnymi, zaczęła pojawiać się biżuteria również z pozostałych kruszców. Na popularności zyskały naszyjniki złote i naszyjniki srebrne oraz naszyjniki z metali półszlachetnych. Urozmaicane były drogocennymi kamieniami. W czasach starożytnych Rzymian, naszyjniki bez szmaragdów miały niską wartość.
Przełomowy dla biżuterii był wiek XVI. Pojawiły się wówczas wzorniki, umożliwiające zdobienie metali, tworząc naszyjniki z grawerem. W dobie renesansu, modne stały się całe komplety biżuterii, spójne ze sobą kolorystyką, stylem i wzornictwem. Grawerowana biżuteria stała się wyrazem ekskluzywnego stylu.
Estetyka w roli głównej
W XIX wieku biżuteria zyskała nowe oblicze. Jej znaczenie miało wysoką wartość, a naszyjniki, pierścionki i kolczyki, tworzone były na każdą okazję. Dosłownie. Biżuteria okolicznościowa nie dotyczyła jedynie przyjęć, bali czy bankietów. Pojawiła się także specjalna linia biżuterii żałobnej. Wywodziła się z Anglii, a trend zaciągnięto od panującej wówczas królowej Wiktorii, która nosiła żałobę po zmarłym mężu przez 40 lat.
Biżuteria tamtych czasów była wyjątkowa, bowiem każdy z jej elementów wytwarzany był ręcznie i zwykle na indywidualne zamówienie.
Koniec tego samego wieku stanął natomiast pod znakiem orientalnych kultur. Projektanci biżuterii, zainspirowani Krajem Kwitnącej Wiśni, nie hamowali fantazji w tworzeniu biżuterii na wzór japoński. Tuż obok niego stanęły inspiracje rodem z Egiptu i krajów arabskich. Postęp technologiczny pozwolił na wprowadzenie elementów sztucznych takich, jak cyrkonie czy szlifowane kamienie.
Obecnie naszyjniki i pozostałe elementy biżuterii dostępne są niemal dla każdego. Jednak te o najwyższej wartości, z wysokiej jakości kruszców i z drogocennymi kamieniami, nadal wyznaczają status społeczny. Więcej naszyjników znajdziesz pod linkiem: https://aniakruk.pl/naszyjniki.html.